قیر به دلیل خواص و مزایای گوناگونی که نسبت به سایر مصالح ساختمانی روسازی دارد در راهسازی کاربرد دارد. قیر خواص منحصر به فرد خاصی را به دست می آورد که در طول ساخت آن در آن تعبیه شده است.
قیر به عنوان ماده اولیه در ساخت و ساز جاده های انعطاف پذیر و قیر بشکه ای کرج به عنوان مخلوط (ترکیب مواد دیگر مانند سنگدانه ها / پوزولان ها) دارای مزایای خاصی است که باعث می شود از قیر به طور گسترده در ساخت و ساز جاده استفاده شود.
قیر محصول جانبی فرآیند تقطیر نفت خام است. نفت خام خود ترکیبی از هیدروکربن ها است. محصولات اولیه موجود عبارتند از: بنزین، گازوئیل، سوخت های اکتان بالا و بنزین. وقتی این سوخت‌ها از نفت خام تصفیه می‌شوند.
قیر باقی می‌ماند. درمان بیشتر از محصول جانبی، به آن را عاری از ناخالصی قیر خالص. از آنجایی که تقاضای محصول اولیه برای جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است.
قیر به عنوان محصول جانبی برای مدت طولانی دوام می آورد. این محصول جانبی به عنوان یک مصالح ساختمانی جدید بدون استفاده از هیچ منبع جدید دیگری استفاده می شود.
خواص فیزیکی و شیمیایی قیر تابعی از سطح بار، دما و مدت بارگذاری است. این یک ماده ترموپلاستیک و ویسکوالاستیک است.
این وابستگی‌ها باعث می‌شود که واقعاً به ترافیک جاده دسترسی داشته باشیم به طوری که خواص مخلوط قیر را می‌توان بر اساس سطوح تنش محاسبه‌شده تغییر داد.
این تطبیق پذیری قیر منجر به تنوع زیادی از مخلوط قیر، بر اساس کاربرد جاده ای می شود. این واقعیت که قیر دارای نقطه ذوب مطلوبی است.
بسیار قابل قدردانی است که هم به پوشش سطح و هم مقاومت در برابر سایش به راحتی کمک می کند. نقطه ذوب قیر نباید خیلی زیاد باشد تا در هنگام روسازی به راحتی ذوب شود.
در عین حال، قیر دارای نقطه ذوب است که اجازه نمی دهد جاده ریخته گری شده در دمای بالا ذوب شود و تغییر شکل دهد. در مناطق با دمای بالا، همراه با این کیفیت قیر، ترکیب سنگدانه ها به پوشاندن اثر دمای زیاد کمک می کند.
