لنت ترمز گالوس دیسکی خودرو یکی از اجزای ایمنی ضروری است. در حین کار تحت فشارهای مکانیکی و حرارتی زیادی قرار می گیرد. با توجه به داده های به دست آمده از ادبیات نشان می دهد.
که یک گرادیان دمای بالا در محدوده 0 تا 800 درجه سانتیگراد به دلیل اصطکاک بین بافر و دیسک وجود دارد [1]. ترمزهای دیسکی عمدتاً برای کاهش سرعت خودروها از سرعت واقعی به سرعت مورد نظر استفاده می شود.
پس از شکست دائمی طولانی مدت، می تواند بر عملکرد ترمز دیسکی به دلیل افزایش دما و تغییر در خواص اصطکاک به دلیل گرم شدن بیش از حد اجزای ترمز تأثیر منفی بگذارد.
همچنین، سایر قطعات تعلیق چرخ، مانند رینگ و لاستیک، ممکن است تحت تأثیر دمای بالا قرار گیرند. دمای بالا در هنگام ترمزگیری می تواند باعث سایش زودرس، تبخیر مایع ترمز، ترک حرارتی و لرزش شود.
بنابراین، برآورد افزایش دمای سیستم ترمز و ارزیابی عملکرد حرارتی سیستم ترمز در مرحله طراحی اولیه بسیار مهم است. برای یک خودرو با موتور دیزلی 1400 سی سی، جلو و عقب ترمز دیسکی و لنت در شکل 1 نشان داده شده است.
مطالعات ضروری بسیاری در ادبیات وجود دارد. آدرقل و همکاران انتقال حرارت گذرا در اتصال کشویی را به صورت تجربی و عددی مورد مطالعه قرار داد.
کوناس و همکاران یک مدل تحلیلی برای محاسبه ضریب توزیع گرمای اصطکاک بین یک سیلندر دوار و یک پین ثابت ایجاد کرد.
لرقی و همکاران وضوح تحلیلی خاصی را برای محاسبه توزیع دمای سه بعدی و مقاومت انقباض حرارتی ناشی از متحرک منابع حرارتی در اجسام نیمه نامتناهی پیشنهاد کرد.
لرقی از توزیع عملی تشکیل شار حرارتی برای محاسبه ضریب جداسازی گرما و شار حاصل از اصطکاک بین دو لایه استفاده کرد.
