خردل بیشتر در سر سفره به عنوان چاشنی در گوشت های سرد و گرم استفاده می شود همچنین به عنوان یک ماده در سس مایونز، وینیگرت، مارینادها و سس باربیکیو استفاده می شود.
همچنین سس خردل بیژن یک همراه محبوب برای هات داگ، چوب شور، و براتورست است. در هلند و شمال بلژیک معمولاً برای تهیه سوپ خردل استفاده می شود که شامل خردل، خامه، جعفری، سیر و تکه های بیکن نمکی است.
خردل به عنوان یک امولسیفایر می تواند مخلوطی از دو یا چند مایع غیر قابل امتزاج مانند روغن و آب را تثبیت کند. خردل که به سس هلندیز اضافه شده است، می تواند از کشک شدن جلوگیری کند.
خردل را می توان به عنوان ادویه اصلی به غذاها اضافه کرد، همانطور که در غذاهای شرقی هند رایج است. به سبزیجات مخلوط یا کاری ماهی اضافه می شود، می تواند طعمی منحصر به فرد به برخی از دستور العمل های هندی بدهد.
مقدار مواد مغذی مختلف در دانه خردل را می توان در پایگاه داده ملی مواد مغذی USDA یافت به عنوان یک چاشنی، خردل به طور متوسط حدود 5 کیلو کالری در هر قاشق چای خوری دارد.
انواع مختلفی از خردل های آماده شده بسته به نوع دانه خردل و روش تهیه، دارای طیف وسیعی از قوت ها و طعم ها هستند. طعم اصلی و “حرارت” خردل تا حد زیادی بر اساس نوع دانه، آماده سازی و مواد تشکیل دهنده تعیین می شود.
فرآورده های گیاه خردل سفید طعم تند کمتری نسبت به فرآورده های خردل سیاه یا خردل قهوه ای دارند. دمای آب و غلظت اسیدهایی مانند سرکه نیز قدرت خردل آماده شده را تعیین می کند.
